ඔබට කෙසේ හැඟුණත් දෙවියන් වහන්සේ සැබෑය..!
අපි දෙවියන් වහන්සේගෙන් ඈත් වී ඇත කියා අපට දැනුණත් දෙවියන් වහන්සේ කවදාවත් අපෙන් ඈත් නොවෙති..
තත්වයන් සැමවිටම ප්‍රසන්න නොවන නමුත් නමස්කාරයේ ගැඹුරුම මට්ටම නම් වේදනාව නොතකා දෙවියන් වහන්සේට ප්‍රශංසා කිරීමයි, නඩු විභාගයකදී දෙවියන්ට ස්තූති කිරීමයි, පරීක්ෂාවට ලක් වූ විට උන්වහන්සේව විශ්වාස කිරීම සහ උන්වහන්සේව ‘දුරින්’ පෙනෙන විටත් උන්වහන්සේට ආදරය කිරීමයි.
මෙම සත්‍ය මතක තබා ගන්න:
1. දෙවියන් වහන්සේ බිඳුණු සිත් ඇත්තන්ට සමීප ය.
“ස්වාමින් වහන්සේ බිඳුණු සිත් ඇත්තන්ට සමීපව සිටින සේක. තැළුණු ආත්මයන් ගළවනසේක.” (ගීතාවලිය 34:18)
2. දෙවියන් වහන්සේ ඔබව කිසිදාක අත් නොහරින බවට හෝ අසමත් නොකරන බවට පොරොන්දු වේ.
“ශක්තිමත්ව සහ ධෛර්ය සම්පන්න වන්න. ඔවුන් ගැන බය නොවන්න, තැති නොගන්න, මක් නිසාද ඔබේ දෙවි සමිඳාණන් වහන්සේ ඔබ සමඟ යන සේක, උන්වහන්සේ ඔබෙන් අහක්ව යන්නේවත් ඔබව අත්හරින්නේවත් නැතැයි කීවේය.” (ද්විතීය කථාව 31:6)
එමනිසා, දෙවියන් වහන්සේ බොහෝ දුරස්ව සිටින බව හැඟෙන විට සහ ඔබ අවදානමට ලක්විය හැකි සහ තනිව සිටින බව හැඟෙන විට, දෙවියන් වහන්සේ සැබවින්ම ඔබ සමඟ සිටින අතර, ඔබව ආරක්ෂා කරමින් සහ ඔබ මුහුණ දෙන දේ මධ්‍යයේ ඔබව ආරක්ෂා කරයි. ඔබ විසින්ම දුෂ්කර අවස්ථාවන්ට මුහුණ දීමට ඔබව උන්වහන්සේ අත් නොහරිනු ඇත – එය අප සෑම කෙනෙකුටම උන්වහන්සේගේ පොරොන්දුවයි.
3. දෙවියන් වහන්සේ තිරය පිටුපස සිට ක්‍රියා කරයි.
සමහර විට, ඔබේ තත්වයෙහි වෙනසක් හෝ යාච්ඤාවලට පිළිතුරක් ඔබ නොදකින නිසා, දෙවියන් වහන්සේ දුරස්ව සිටින බව ඔබට දැනෙන්නට පුළුවන. එවැනි අවස්ථාවලදී, දෙවියන් වහන්සේ සැබවින්ම තිරය පිටුපස සිටින අතර, ඔබගේ තත්වයන් තුළ ක්‍රියා කරයි.
4. දෙවියන් වහන්සේ ඔබ සමඟ සිටින බව පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කරයි.
දෙවියන් වහන්සේ බොහෝ දුර සිටින බවට සිතුවිලි සහ හැඟීම් ඇති වන විට, උන්වහන්සේ සැමවිටම ඔබ සමඟ සිටින බවත්, ඔබ බිය හෝ කලකිරීමට පත් නොවිය යුතු බවත් උන්වහන්සේගේ වචනය ඔබට සහතික කරයි.
5. දෙවියන් වහන්සේ අතීතයේ ඔබ සමඟ සිට ඇත.
උන්වහන්සේ අතීතයේ කළ දේ නැවත කරන බව ඔබ ඔබටම මතක් කර දෙන්න;
“ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ඊයෙත් අදත් සදාකාලයටත් එකාකාරමය..” (හෙබ්‍රෙව් 13:8)
“දෙවියන් වහන්සේ අපේ සරණ සහ ශක්තියයි, දුකේදී ඉතා ළංවූ පිහිටයි….” (ගීතාවලිය 46:1)
