ප්‍රේමයෙන් ගමන් කිරීමේ අපගේ ආදර්ශය ජේසුස් වහන්සේය..
ප්‍රේමය යනු දෙවියන්වහන්සේට කීකරුව සේවකයෙකු ලෙස තමාගේ ආත්මය පරිත්‍යාග කිරීමයි, එය උන්වහන්සේට පූජාවක් සහ ත්‍යාගයකි..
දෙවියන් වහන්සේ අප කැඳවා ඇත්තේ අපගේ එදිනෙදා ජීවිතයේදී අප දකින මිනිසුන්ට පමණක් නොව පීඩිත, අනාථ, වැන්දඹුවන්ට සේවය කිරීමට සහ අපට අවස්ථාව ඇති සෑම විටම යුක්තිය සඳහා හේතු සෙවීමට කටයුතු කිරීමට අවස්ථාවන් සෙවීමටය..
මේ සියල්ල ආරම්භ වන්නේ දෙවියන් වහන්සේව අපගේ එදිනෙදා දවස් වලට ආරාධනා කිරීමෙන් සහ අපගේ ශක්තිය වන ලෙස උන්වහන්සේගෙන් ඉල්ලා සිටීමෙනි..
ඔබගේ මධ්‍යයේ ආදරයක් නොමැතිව කරන සේවය බොහෝ විට අයහපත් ප්‍රතිඵල වලට මග පාදයි..
අපගේ සබඳතා නිවැරදි කර ගැනීමට ආදරය එතරම්ම කේන්ද්‍රීය නම්, ආදරය කෙබඳු ස්වරුපයක් ගනීද?
ආදරය යනු දෙවියන්ගේ ස්වරූපයයි සහ දෙවියන් යනු ආදරයයි..
අපි ආදරය කරන්නේ දෙවියන් වහන්සේ කාරුණිකව මුලින්ම අපට ප්‍රේම කළ බැවිනි. අපට ආදරය කිරීමෙන් ඔබ්බට ගොස් උන්වහන්සේ අපට උන්වහන්සේගේ ස්ප්‍රීතුව අප තුළ ජීවත් වීමට ලබා දෙයි..
අපි ආදරය කරන්නේ කෙසේද? ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ බලයෙන් පමණි..
අපි ආදරය තුල සේවය කරන්නේ කෙසේද? අපි ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේට ආරාධනා කරන්නේ උන්වහන්සේ අපට දිනපතා කිරීමට කැඳවා ඇති දේවල් කිරීමට අවශ්‍ය ශක්තිය ලබා දෙන ලෙසයි..
එය අප ආදරය කරන අය සඳහා අප සෑම දෙයකින්ම සෑම විටම පරිපූර්ණ වීම හෝ ගැටලු ඇති වූ විට අපට නිවැරදි පිළිතුරු නිතරම තිබීම ගැන විය නොහැක..
අපට “ප්‍රේමයෙන් එකිනෙකාට සේවය කිරීමට” හැකි වන්නේ අපගේ ජීවිතය තුළ සහ අපගේ ජීවිතය තුළින් ක්‍රියා කිරීමට දෙවියන් වහන්සේගේ බලයට අඛණ්ඩව ආරාධනා කරන විට පමණි..
මෙලෙස ආදරය සහ කරුණාව ඔබ කරන සෑම දෙයකටම පෙළඹවීමක් වේවා..
“මාගේ ප්‍රිය දරුවෙනි, අපගේ ප්‍රේමය වචනයෙන් වත්, කතාවෙන් වත් නොව, ක්‍රියාවෙන් ප්‍රකාශ වන සත්‍ය ප්‍රේමයක් විය යුතු ය…” (1 ජොහන් 3:18)
